คนที่ผ่านความเจ็บปวดได้มากที่สุด
คือ คนที่กล้าหาญที่สุด
สมองของหญิงสาวเบาโหวง
เท้าทั้งสองข้างของเธอ
พาเธอเดินริมถนนไปเรื่อยๆ
อย่างไร้จุดหมาย
เธอไม่รู้ว่าเธอทำอะไรผิด
เธอไม่รู้ว่าเธอมาถึงจุดนี้ได้ยังไง
เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชีวิตของเธอ
จะก้าวต่อไปได้ยังไง
...เธอไม่รู้เลย
มีเพียงน้ำตาที่ไหลริน
ออกมาไม่ขาดสาย
เธอเชื่อมาตลอดว่า
เขาคือคนที่จะเข้ามา
มอบชีวิตใหม่ให้กับเธอ
"หนูจะไปไหนจ๊ะ?"
ยายแก่ๆคนหนึ่งเดินหลังค่อม
เข้ามาเอ่ยถามหญิงสาว
ที่ใบหน้ายังคงเปรอะเปื้อน
ไปด้วยคราบน้ำตา
เธอหมดแรงแม้แต่จะยกมือปาด
น้ำตาออกไปจากใบหน้าขาวเนียน
ไม่สนใจแล้วที่ใครจะเห็นว่า
เธอกำลังเดินร้องไห้อยู่
แต่ดูเหมือนสายตาของหญิงชรา
ผู้นี้จะฝ้าฟางทำให้มองเห็นใบหน้า
หญิงสาวไม่ค่อยชัดเท่าไหร่
"หนูไม่รู้เหมือนกันค่ะยาย
หนูไม่รู้จะไปที่ไหนดี
ไม่รู้เลยจริงๆค่ะ"
หญิงสาวตอบหญิงชรา
พยายามกลั้นเสียงสะอื้นสุดฤทธิ์
แต่น้ำเสียงยังคงสั่นคลออยู่ดี
จนหญิงชรารับรู้ได้
"ถ้าอย่างนั้นหนูเดินตามยาย
มาแป๊บนึงได้ไหม?"
แม้หญิงสาวจะมีท่าทางงงๆ
แต่ก็เดินตามหญิงชราไปอย่างว่าง่าย
"เห็นอะไรไหม?"
หญิงชราเอ่ยถาม
ก่อนจะมองตรงไปข้างหน้า
หญิงสาวมองตาม
แล้วรู้สึกจุก เจ็บจี๊ดขึ้นมาที่หัวใจ
เหมือนมีเข็มนับร้อยทิ่มแทงหัวใจของเธอ
ภาพของอดีตคนรักของเธอ
กำลังพลอดรักกับหญิงสาว
คนใหม่ของเขาอย่างมีความสุข
โดยไม่ได้สนใจเลยว่า
ใครอีกคนจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร
"ยายพาหนูมาที่นี่ทำไม"
หญิงสาวปวดใจมากขึ้น
ไม่เข้าใจที่หญิงชราพาเธอ
ให้มาเห็นเหตุการณ์แบบนี้
"อย่าสนใจคนที่เขาไม่แม้แต่
จะสนใจเราเลยนะหนู
อย่าสนใจคนที่เขาไม่คิด
จะมองเห็นคุณค่าในตัวหนู
ด้วยซ้ำไป
อย่าสนใจคนที่เขาทำให้หนู
เจ็บช้ำ เสียใจเลยนะ
มันไม่มีประโยชน์หรอก
เพราะไม่ว่าหนูจะเป็นยังไง
เขาก็ไม่สนใจ
แล้วหนูจะมัวไปใส่ใจ
สนใจเขาอยู่ทำไมกันล่ะ"
คำพูดของหญิงชราเพียงเท่านั้น
ก็ทำเอาบ่อน้ำตาของหญิงสาว
แตกทลายขึ้นมาอีกครั้งนึง
"แล้วหนูต้องทำยังไง
หนูถึงจะลืมเขาได้
หนูต้องทำยังไง
ถึงเลิกรัก เลิกคิดถึงเขาได้
ทั้งที่เขาทำร้ายหนู
ทำให้หนูเสียใจ
แต่หนูกลับลืมเขาไม่ได้เลยค่ะ"
"ไม่จำเป็นต้องลืมเขา
ไม่จำเป็นต้องเลิกคิดถึงเขา
ไม่จำเป็นต้องเลิกรักเขา
ยิ่งอยากลืม ยิ่งจำ
เคยได้ยินมั้ย
เพราะงั้นไม่จำเป็นต้องลืมหรอก
สมองจะได้ไม่ต้องจำข้อมูล
ว่าหนูต้องลืมเขาให้ได้
ให้เปลี่ยนเป็น ...
รักตัวเองให้มากๆ
คิดถึงตัวเองให้มากๆ แทนนะ
ลืมไม่ได้ เพราะมีข้อมูลเก่าอยู่ในหัว
ก็แค่หมั่นเติมข้อมูลใหม่ ลงในสมอง
แล้วข้อมูลใหม่นี่แหละ
ที่จะค่อยๆ เบียดข้อมูลเก่า
ความทรงจำร้ายๆ จนกระเด็น
ออกไปจากสมองของหนูเอง
แค่นำความทรงจำดีๆ ที่ไม่มีเขา
ใส่เข้าไปในสมองแทน
เหมือนการเติมน้ำใส
ลงในแก้วที่มีน้ำดำสกปรก
อยู่เต็มแก้ว
ยิ่งเติมน้ำใสสะอาดเข้า
ไปในแก้วมากเท่าไหร่
น้ำสกปรกจะยิ่งทะลักออกมา
จากแก้ว
แก้วน้ำก็เปรียบเสมือนสมอง
ส่วนความทรงจำของหนูเองนั่นแหละ
เติมน้ำใสสะอาด คือ
การรักตัวเอง เห็นคุณค่าในตัวเอง
ให้มากๆเท่านั้นก็พอ"
หญิงสาวพยักหน้ารับฟัง
อย่างเข้าใจ พร้อมหยดน้ำตา
ที่เริ่มแห้งลง
"ชีวิตของหนู มันไม่ได้จบลง
แค่นี้หรอกนะ
ยังเดินต่อไปได้อีกไกล
มากเลยล่ะ" หญิงชราพูด
ก่อนเอ่ยต่อ
"ความทุกข์ จะสอนให้
คนเราอดทน
การก้าวผ่านความเจ็บปวดได้นั้น
ก็จะทำให้คนเรามีจิตใจที่เข้มแข็ง
และกล้าหาญมากขึ้นด้วยเช่นกัน
ไม่รู้จักความทุกข์
ก็ไม่รู้จักความสุข
ไม่รู้จักความเจ็บปวด
ก็ไม่ได้เรียนรู้วิธี
สร้างความกล้าหาญหรอกนะ
ต่อให้ชีวิตเรามันจะเป็นยังไง
ก็ช่วยรับผิดชอบ ทำชีวิตของตัวเอง
ให้ดีเถอะนะ
อย่าให้เสียชาติเกิด
ที่ครั้งหนึ่ง มีบุญวาสนา
ได้เกิดมาเป็นมนุษย์เลยนะ"
และแล้วหญิงสาวก็ได้
สติลืมตาขึ้นมา
ฟื้นคืนจากความตาย
พร้อมกับการหายตัวไป
ของหญิงชรา
และไม่คิดที่จะกลับ
ไปทำอะไรบ้าๆ
แบบนั้นอีกเลย
Cr. Neemmy BK
มีไม่กี่คนหรอกนะ
ที่จะได้มีโอกาส
ฟื้นคืนมาแบบหญิงสาวคนนี้
ยากยิ่งกว่าการถูกลอตเตอรี่
รางวัลที่ 1 สักอีก
ถ้ายังมีชีวิต ยังมีลมหายใจ
ก็จงใช้ชีวิตต่อไปเถอะ
มีหลายคนเหลือเกิน
ที่เขาอยากฟื้นขึ้นมา
ใช้ชีวิตแบบที่เขาต้องการ
แต่ดันเพิ่งคิดได้
เมื่อทุกอย่าง...
สายไปเสียแล้ว
………………………
อ่านจบแล้ว ถ้าเห็นว่ามีประโยชน์ อย่าลืมแชร์
และคอมเมนต์กันได้ เพื่อเป็นกำลังใจให้นีมเขียนบทความดีๆ
ต่อไปด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ ^-^
.......................................................................................
ถ้าไม่อยากพลาดบทความดีๆ แบบนี้
App Blockdit : Neemmy BK
และฝากติดตามเพจเฟซบุ๊ก : รีวิวหนังสือดีดี
https://www.facebook.com/Bookslovercommunity/
กันด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ 🙏
-Neemmy BK-
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น