วันพุธที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2562

เขตอันตราย!







ปัง!


อาตงตบโต๊ะดังลั่นร้าน

เพื่อเรียกสติอาซา

ให้เงยหน้าขึ้นมาคุยกับเขา


"แกจะอยู่แบบนี้อีกนานมั้ย

อาซา!"


อาซาทำหน้าเครียด

คิ้วขมวดชนกัน

แทบผูกเป็นโบว์


"ฉันก็ไม่ได้อยากมีชีวิต

ซังกะตายแบบนี้เปล่าวะ

อาตง"


"แต่ฉันเห็นแกบ่นมานาน

หลายปีแล้วนะ

ว่าอยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้

อยากทำความฝันของตัวเอง

ให้เป็นจริง แล้วนี่ยังไง

เห็นแกยังนั่งซึมกะทื่อมาหาฉัน

แบบนี้ทุกที"


อาตงตัดสินใจเลื่อนหน้า

เข้าไปใกล้อาซาให้มากขึ้น

พร้อมจ้องมองลึกเข้าไปใน

ดวงตาของอาซา


"แกฟังฉันดีๆนะ..."

อาตงกล่าวเน้นเสียงหนักแน่น

ก่อนเอ่ยต่อ


"...ถ้าแกอยากมีชีวิตที่ดี

แกต้องกล้า!...

ให้มันมากกว่านี้หน่อยโว้ย

กล้าที่จะออกมาจาก

คอมฟอร์ทโซนของแกเอง

กล้าที่จะทำอะไรที่

คนทั่วไปเขาไม่ทำกัน"


อาซามองหน้าอาตง

แบบเหวอๆงงๆ


"คนทั่วไปไม่ทำกัน

ก็คนบ้าทำสิแก"


"แกนั่นแหละบ้า!

ที่กล้าฝัน

แต่ดันไม่กล้าลงมือทำ

ฝันนั้นให้มันเป็นจริง"


"ก็ฉันทำไม่เป็นนี่หว่า

ไม่ถนัด ไม่รู้จะเริ่มยังไง

ไม่มีเวลา"

อาซาเอ่ยเซ็งๆ


"แล้วแกคิดว่าที่ฉัน

มีทุกวันนี้ได้

ฉันทำเป็นตั้งแต่เกิด

ตั้งแต่คลอดออกมาจาก

ท้องแม่ฉันรึเปล่าวะอาซา

ฉันก็เคยทำอะไรไม่เป็นเลย

เหมือนแกรึเปล่าวะ


ฉันไม่ถนัดนู่นนี่นั่นตั้งหลายอย่าง

ทุนชีวิตฉันเองก็ไม่ได้ดีเท่าแก

ไม่มีอะไรที่จะสู้แกได้เลยว่ะ

เวลาของฉันก็มี 24 ชม.เท่ากับแก

ไม่ได้มากหรือน้อยไปกว่าแกเลย"


"ก็จริง แล้วแกทำไง?"

อาซาเอ่ยถาม

ด้วยความสงสัย


"ฉันแค่กล้าลองผิดลองถูก

กล้าลุย กล้าเสี่ยง

กล้าที่จะลงมือทำยังไงล่ะ

ฉันถึงได้มีทุกอย่าง

แบบทุกวันนี้ไง"


อาซาอึ้งๆ พลาง

เอ่ยเสียงเศร้าสร้อย

"แต่ฉันคงทำแบบแก

ไม่ได้ว่ะ อาตง

ฉันไม่ใช่คนกล้าบ้าบิ่นแบบแก"


"นั่นไง! อ้างอีกแล้วแก

อ้างตลอดชาติเลยนะแก

ไม่กล้าบ้างล่ะ

ทำไม่เป็นบ้างล่ะ

งั้นก็เชิญแกใช้ชีวิต

แบบเดิมของแกไปเถอะ"


"แต่ฉันไม่อยากมีชีวิตแบบนี้" อาซาแย้ง


"งั้นแกฟังฉันดีๆ ...

ฉันถามแก แกตั้งใจฟังฉันนะ"


"อืม"


"แกรักตัวเองมากมั้ยว่ะ"


"ใครบ้างว่ะจะไม่รักตัวเอง

แกนี่ก็ถามแปลกๆ"


"คำถามฉันปกติที่สุดแล้ว

แกสิอาซาที่แปลกพิลึกคน

อยากมีชีวิตแบบไหน

แกก็แค่ทำให้มันเป็นจริงสิว่ะ


ไม่ใช่มาโทษชะตาฟ้าดิน

ดวงตกห่าเหวไร้สาระของแก

เพราะการที่แกมาโทษโชคชะตา

ฟ้าดิน ดวงตกนั่นเท่ากับแกกำลัง

ดูถูกความสามารถของตัวแกเอง

แกไม่รักตัวเองเลยนะเว้ย"


"แต่งานที่ฉันทำ มันมั่นคงนะเว้ย!"


"แล้วถ้าวันนึงเขาอยากไล่แก

ออกจากงาน หรือแกถูกเลิกจ้าง

ให้ออกจากงานขึ้นมา

แกจะทำไงว่ะ


อย่าลืมสิ...ว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้

แกอย่ามองโลกนี้สวยงาม

เป็นดิสนีย์แลนด์ไปหน่อยเลย

แกกำลังอยู่ในโลกความจริง

ไม่ใช่โลกในละคร หรือ

การ์ตูนดิสนีย์นะเว้ย"


อาซาเงียบกริบ

ทำหน้าเหมือนสำนึกผิด

ที่โดนอาตงว่าไม่ทัน


"ฉันจะบอกอะไรให้นะ

บนโลกนี้ มันไม่มีหรอก

ไอ้คำว่า 'มั่นคงหรือ

'ปลอดภัยที่แท้จริง"


"แกมองโลกในแง่ร้าย

ไปมั้ยว่ะ อาตง"

อาซารีบขัด เริ่มหงุดหงิด


"แกนั่นแหละ

ที่มองโลกในแง่ดีจนเกินไป

ฉันอ่ะมองโลกในแง่ดี

ตามความเป็นจริงที่สุดแล้ว"


"คนส่วนใหญ่

ที่เป็นอยู่ในทุกวันนี้

ทนอยู่กับสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ

เพราะกลัวอันตราย

ที่จะเกิดขึ้นในชีวิตตัวเอง


กลัวความไม่มั่นคง

ไม่ปลอดภัยอะไรหลายๆอย่าง

ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าอยู่ที่ไหน

หรือทำอะไรมันก็ไม่ปลอดภัย100%

ทั้งนั้นแหละ"


"แกพูดก็ถูก" อาซาชักเห็นด้วย


"นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ดี

ที่แกต้องมีรายได้เพิ่ม

ยิ่งเป็นสิ่งที่แกรัก แกถนัด

แกจะเหมือนทำงาน

แต่ไม่ได้ทำไปตลอดชีวิตนี้

เลยวะ"


"แล้วถ้าไม่มีสิ่งที่ฉันรัก

สิ่งที่ฉันชอบ หรือถนัดเหมือนกับ

แกล่ะ ฉันจะทำยังไง?" อาซาถามต่อ


"แกก็ต้องค้นหาคำตอบ

ด้วยตัวแกเอง พาตัวเอง

ออกมาจากจุดปลอดภัยของชีวิต

หรือคอมฟอร์ทโซนของแกเองดูบ้าง

ที่แกเลิกงานก็เล่นเกม

ดูหนัง คุยแชทเรื่อยเปื่อย

ไร้สาระไปวันๆ นั่นแหละ


ที่เขาเรียกว่า 'คอมฟอร์ทโซน'

คือจุดที่แกอยู่แล้ว

รู้สึกปลอดภัย สบายใจมากที่สุด

แต่มันไม่ได้นำพาให้ชีวิตแก

ก้าวหน้าไปไหนเลย

แกอยากมีชีวิตแบบนี้

ต่อไปจริงๆเหรอว่ะ"


"ไม่อยากว่ะ" อาซาตอบ

พร้อมสั่นหน้าเบาๆ


"แกก็ต้องเริ่มเปลี่ยนวิถีชีวิตของแกเอง

เปลี่ยนจากดูหนัง ฟังเพลง

หรือกิจกรรมไร้สาระทั้งหลาย

มาอ่านหนังสือ บทความดีๆ

มีสาระ มีประโยชน์


มาเข้าคอร์สเรียนพัฒนา

ความรู้ของตัวเอง

ตามที่แกสนใจ หรือคิดว่า...

แกจะหารายได้จากสิ่งไหนได้บ้าง

แต่แกทำไม่เป็น แกก็แค่ไปหาข้อมูล

ศึกษาเพิ่ม ฝึกทำจนเป็น

จนสร้างรายได้ได้

และไม่ยอมแพ้ มีวินัยในตัวเอง

ทำไปเรื่อยๆ อย่าหยุด


ต่อให้แรกๆ มันจะดูไม่มั่นคง

ไม่ปลอดภัย ดูอันตรายมากแค่ไหนก็ตาม

เพราะรายได้ไม่แน่นอน

แต่ยิ่งแกทำแล้วมีความสุข

และสร้างรายได้ให้แกมากขึ้นเรื่อยๆ

แบบไร้ขีดจำกัด แกยิ่งต้องพัฒนาต่อไป

มากยิ่งขึ้น แล้วทุกสิ่งที่แกฝัน

จะเป็นจริง ทั้งรายได้ที่แกต้องการ

และชีวิตที่แกใฝ่ฝันอยากมี


แกไม่ต้องออกจากงานประจำ

แกทำมันไปพร้อมๆกันได้เว้ย

หลังแกเลิกงานนี่แหละ !

วันละ 1-2 ชั่วโมงก็ยังดี

กว่าแกไม่ทำห่าอะไรเลย

ให้ชีวิตนิ่งอยู่กับที่


เหมือนทะเลเงียบสงบ

โดยที่แกไม่รู้ว่ากำลังมีคลื่นใต้น้ำ

ลูกใหญ่พร้อมซัดขึ้นมา

เป็นสึนามิที่ทำลายล้าง

ทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้ามัน

จนราบคาบ!!!


ขอแค่แกกล้าลุย

รับผิดชอบชีวิตตัวเอง

ไม่ยอมแพ้ ทำมันจนกว่าจะสำเร็จ

ทุกเป้าหมาย ทุกความฝันของแก

ก็อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมแล้วว่ะ"


"ก็จริงของแก อาตง"

อาซาเริ่มเห็นด้วยทีละนิด


"อย่ามาสร้างทางเพิ่ม

ตอนอันตรายมาเยือน

เพราะแกอาจหนีไม่ทัน

และไม่รู้วิธีปกป้องตัวเอง

จากอันตรายนั้น


แต่ฉันขอให้แกกล้าที่จะ

กระโดดเข้าไปศึกษาอันตราย

เส้นทางต่างๆ ด้วยตัวแกเอง

เพราะเมื่อถึงวันที่อันตรายร้ายแรง

มาหาแกแล้วจริงๆ


ไม่ว่าจะตกงาน ถูกเลิกจ้าง

บริษัทล้มละลาย หรือสมมติ

แกอาจป่วยจนไม่สามารถหาเงินได้

อีกต่อไป


แต่ก่อนหน้านี้แกได้เตรียมตัว

สร้างระบบ สร้างเส้นทางอื่นๆ

ให้มีรายได้เข้ามาหลากหลาย

ช่องทางเรียบร้อยแล้ว


ต่อให้มีอีกสักกี่อันตราย

แกก็ไม่จำเป็นต้องกลัวมัน

อีกต่อไปเว้ย


เพราะแกลง

ไปเล่นกับอันตรายทุกรูปแบบ

จนคุ้นชินหมดแล้ว

และ

พร้อมจะปรับตัวไปได้ทุกสถานการณ์

เพื่อให้ตัวแกเองรอดพ้นจากอันตรายนั้น

ที่ไม่รู้จะมาเยือนแกเมื่อไหร่


อย่ารอให้อันตรายมาเล่นงานแกได้

แต่แกต้องเข้าไปเล่นในสนาม

ก่อนที่อันตรายจะเข้ามาเล่นงาน

ชีวิตแกนะ... อาซา"


น้ำเสียงเยือกเย็นของอาตง

ชวนให้ขนลุกซู่


ปัง!


ก่อนที่เสียงปืนจะดังขึ้นหนึ่งนัด

พร้อมกับร่างของชายหนุ่ม

ที่นอนจมกองเลือดอยู่บนพื้น

....................................................

ตอนจบอาซาอาจไม่ใช่คนที่ถูกยิง

อาตงเองก็อาจไม่ใช่ฆาตกร

เหมือนที่คุณก็ไม่รู้นั่นแหละค่ะ

ว่า"อันตราย" จะมาจากใคร

ทางไหน หรือจากอะไรบ้าง?
 ........................................................

**คุณจะรอให้ปืนจ่อหัวคุณก่อน

(เหตุการณ์ร้ายๆ แย่ๆ เกิดขึ้นในชีวิตคุณ)

หรือคุณจะเป็นคนป้องกันตัวเอง

จากเหตุการณ์เหล่านี้ได้ อยู่ที่คุณเลือกเอง**
 ...............................................................

อันตรายจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ก็ได้

เราจะปลอดภัยมากแค่ไหน

ก็ขึ้นอยู่กับเราเตรียมป้องกัน

การเกิดอันตรายต่อชีวิตและ

ครอบครัวของเราเอง

ได้ดีแค่ไหนต่างหากล่ะ


ไม่มีที่ไหนมั่นคง และ ปลอดภัย 100%

เราจึงต้องวางแผน

รับมือกับอันตรายของชีวิตให้ดี

ในทุกรูปแบบ


เพื่อตัวเราเอง โดยเฉพาะครอบครัว

คนที่คุณรัก 


แล้ววันนี้คุณเตรียม

ทางหนีทีไล่ให้

กับชีวิตตัวเองกันหรือยังคะ ?

............................................

นีมเขียนหัวข้อ "เขตอันตราย"

เพราะคิดว่าบทความนี้

มีประโยชน์กับคนที่มี

ความกล้าพอสมควรค่ะ


ถ้าอ่านจบ แต่ไม่กล้า

บทความนี้ก็ไม่มีประโยชน์

ใดๆกับคุณเลย

คุณกล้าป่ะล่ะ

ที่จะก้าวเข้ามา

อยู่ในเขตอันตราย

ไปด้วยกัน 😊

..................................................

อ่านจบแล้ว ถ้าเห็นว่ามีประโยชน์ อย่าลืมแชร์

และคอมเมนต์กันได้  เพื่อเป็นกำลังใจให้นีมเขียนบทความดีๆ

ต่อไปด้วยนะคะ   ขอบคุณมากค่ะ ^-^

 .......................................................................................

ถ้าไม่อยากพลาดบทความดีๆ แบบนี้


 อย่าลืม! ดาวน์โหลดแอพบล็อกดิต (Blockdit)


 กันนะคะ ^-^



App Blockdit : Neemmy BK



และฝากติดตามเพจเฟซบุ๊ก : รีวิวหนังสือดีดี

https://www.facebook.com/Bookslovercommunity/



กันด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ 🙏




-Neemmy BK-



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น